فراکسیون مجلس بر پایه زبان؟ کورش زعیم زندان اوین

جمهوری اسلامی پر از شگفتی های ضد ایرانی است. آخرین این ابتکار ها در مجلس که تبلیغ شده بود گرایش بیشتری به ایران بودن خواهد داشت، تشکیل فراکسیون زبانی است، فراکسیون ها همیشه برای پیشبرد یک دیدگاه سیاسی است که اعضاء آن ادعا می کنند با اجرای قانون های پیشنهادی آنان کشور بهتر پیشرفت و سر بلند خواهد شد. این فراکسیون که در جهان بی نظیر است این ادعا را دارد که با چند زبانی کردن کشور و جدا سازی ایرانیان بر پایه گویش های محلی کشور زود تر به توسعه خواهد رسید.

آیا در هیچ کجای جهان مجلس ها بر پایه فراکسیون های زبانی اداره می شوند؟
آیا این حرکات که بی شک برای ایجاد نفاق ملی و خدشه در یکپارچگی و همبستگی ملی پیشنهاد شده طرحی است از سوی کشور هایی که به تجزیه ایران دل بسته اند.

آیا این هم میهنان می دانند چه کار کنند؟ آیا این آقایان از ایران و زبان و فرهنگ آن نفرت دارند ؟ آیا این حرکت ضد ملی خارج از کشور مدیریت می شود؟

کشف پاسخ این پرسشها وظیفه وزارت اطلاعات است که بیکپارچگی کشور کمک و عوامل تحریک کنند. و ضد ملی را رسوا می نماید. من می خواهم باور کنم که این حرکت ضد ملی برخی نمایندگان مجلس اسلامی از روی احساسات کاذب یا فریب خوردگی باشد نه خیانت .

28.09.1395

یکم آذر را هرگز نباید فراموش کرد.

ما به کشتار های دوران طلایی دهه 60 خو گرفته بودیم و انتظاری جر آن نداشتیم ولی دهه 70 با این فریبدگی آغاز شد که دوران سازندگی و اصلاح طلبی اینجاست و آزادی کوچک نسبت به محدودیتها و خشونت های گسترده دهه گذشته است، شاید روند متفاوت را در جمهوری اسلامی نوید می دهد.

ولی به زودی روشن شد که روش کشتن ها عوض شده، کمیته ای حکم ترور مخالفان و منتقدان را توسط (( نیرو های خود سر)) بانجام میرساند. در میان نخبگان و نویسندگان و فعالان سیاسی مدنی که هدف قرار گرفته بودند داریوش و پروانه فروهر بر جسته ترین بودند، نه بخاطر اینکه دیگران برجسته نبودند، بلکه برای این که ملی گرایی و میهن پرستی را هدف گرفته بودند. وقتی یک نویسنده را ترور می کنند یعنی با قلم مستقل مخالف اند، وقتی یک فعال مدنی را می کشند یعنی فعالیت اجتماعی مستقل را متوقف می کنند، وقتی یک روزنامه نگار بقتل می رسد یعنی رسانه ها باید مطیع باشند.

ولی کسیکه تنها گناهش عشق به میهن و هدفش مردم سالاری و سر بلندی کشور است، آنگاه ایران را می کشند، فرهنگ ایران و بدتر از همه فریاد ملت را خفه می کنند. کشتن داریوش و پروانه فروهر ماهیت راستین حاکمان را افشا کرده و این روز نباید فراموش شود، ما با بزرگداشت چنین روزی باید نشان دهیم که ایران هرگز نخواهد مرد.

کورش زعیم 1 آذر 95
زندان اوین