اعتراض واعتصاب کارگران ذوب آهن اصفهان

بنا بر گزارش "اتحادیه آزاد کارگران ایران" «صبح یکشنبه ۱۰ اردیبهشت ۹۶ کارگران کارگاه ۵۱ مهندسی نت ذوب آهن اصفهان دست از کار کشیدند وبه سمت کوره بلند حرکت کردند ودر طول مسیر کارگران کارگاه های ۴۶، ۴۷ و ۴٨ مهندسی نت به آنها پیوستند. با پیوستن جمعی از کارگران کوره بلند، جمعیت به سمت کارگاه های فولادسازی و نورد حرکت کرد وبا شعار همکار باشرافت حمایت حمایت، کارگران این قسمت ها را دعوت به پیوستن کرد.

در نهایت کارگران معترض با جمعیتی بیش از هزارودویست نفر علی رغم تذکرات و هشدارهای حراست به سمت درب اصلی کارخانه حرکت کردند و درحین ردشدن از کنار ساختمان هدایت فنی علیه افضلی معاون بهره برداری کارخانه شعار مدیر بی لیاقت استعفا استعفا سردادند وبا رسیدن به درب اصلی از سد ماموران حراست و نیروی انتظامی گذشتند و در مقابل ساختمان توحید( اداره مرکزی ذوب آهن) تجمع کردند و خواستار پاسخگویی صادقی مدیرعامل کارخانه شدند.

در ابتدا چند نفر از مدیران کارخانه تلاش کردند برای کارگران معترض سخنرانی کنند که تجمع کنندگان به آنها اجازه صحبت ندادند و تهدید کردند در صورت نیامدن مدیرعامل، طبقه هفتم(محل استقرار مدیرعامل) را اشغال خواهند کرد. با آمدن صادقی جمعیت با شعار صادقی حیاکن ذوب آهن رو رهاکن از وی استقبال کردند.

صادقی از بیشتر مشکلات کارگران ازجمله قطع اضافه کاری، قطع پاداش ماهانه تولید، توزیع نشدن شیر و... اظهار بی اطلاعی کرد و سعی کرد با طرح مسائل واهی و انحرافی از پاسخگویی طفره برود که با اعتراض جمعیت مواجه شد ودر پاسخ گفت من بااین سن وسال درفکر آخرتم هستم وهرچه به من تهمت بزنید و اهانت کنید برای من ثواب می نویسند ومن درپل صراط جلوی شما را می گیرم.

درنهایت کارگران از صحبت های مدیرعامل قانع نشدند و اعلام کردند درصورت حل نشدن مشکلات شان به اعتراضات خود ادامه خواهند داد.

روز سه شنبه ۱٣ اردیبهشت نیز حدود صدنفر از کارگران شرکت ((پویش صنعت ذوب آهن)) که هنوز حقوق دی ماه خود را دریافت نکرده اند اعتصاب کرده وبه سمت درب اصلی حرکت کردند که درنهایت معاونان شرکت در مذاکره با نمایندگان کارگران تعهد دادند تا آخر اردیبهشت مطالبات آنها را پرداخت کنند.

لازم به ذکر است که هزاران کارگر سابقا شرکتی و اکنون قراردادمستقیم کارخانه که در مشاغل سخت و زیان آوری چون آتشکاری، ریخته گری، نسوزکاری و...اشتغال داشته اند، باوجود ۲۰سال سابقه کار مداوم امکان بازنشستگی طبق قانون تامین اجتماعی را ندارند؛ و علت آن است که در طی سال هایی که به عنوان نیروی شرکتی و بعدا قراردادمستقیم کار کرده اند با وجود آنکه حق بیمه مشاغل سخت و زیان آور از حقوق شان کسر شده ولی در لیست های ارسال شده به تامین اجتماعی عناوین مشاغل عادی مثل کارگر ساده و بعضا عنوان ((فاقد شغل)) برای آنها درنظر گرفته شده است.

بدین ترتیب ظلم و اجحافی مضاعف درحق این کارگران روا داشته اند:

از طرفی مشخص نیست مابه التفاوت حق بیمه مشاغل عادی و مشاغل سخت و زیان آور به جیب چه کسی یا کسانی یا چه ارگان یا ارگان هایی رفته و از طرف دیگر این کارگران اکنون با وجود ۲۰سال سابقه کار نمی توانند بازنشست شده واز مزایای بازنشستگی استفاده کنند.

مراجعات مکرر این کارگران به اداره کار، تامین اجتماعی، فرمانداری لنجان، استانداری و نمایندگان مجلس نیز تاکنون بی فایده بوده وهیچ مقامی حاضر به پاسخگویی نیست. حتا ادارات کار استان حاضر به دادن فرم تعیین نوع بیمه و استعلام سوابق بیمه ای این کارگران نیستند.سه سال پیش فولادگر نماینده اصفهان و رییس کمیسیون صنایع ومعادن مجلس پس از دیدن مدارک و اسناد این کارگران گفته بود چه طور چنین چیزی ممکن است؟؟؟ ودر حضور آنها از قادری مدیرکل کار استان اصفهان، که از قضا هم اکنون مدیر حراست و نیز سرپرست معاونت نیروی انسانی ذوب آهن شده، پرسیده بود برای من توضیح بده عنوان ((فاقد شغل)) یعنی چه؟؟؟

تاسف بارتر آنکه محسن کاظمی شیخ شبانی - مکانیک کارگاه ۵۱- پیگیرترین نماینده این کارگران به خاطر افشای این موضوع و پیگیری آن ازکار اخراج گردید وپس از ماه ها بلاتکلیفی و دوندگی با دادن تعهدات سنگین و با قرارداد سه ماهه توانست به کار بازگردد.

البته این تمام مشکلات کارگران ذوب آهن نیست. صادقی مدیرعامل فعلی به محض شروع به کار در زمستان ۹۴ پاداش ماهانه تولید را که بیش از ۲۰ سال به طور منظم پرداخت شده قطع کرد؛ درحالی که طی این مدت تولید کارخانه با تمام ظرفیت ادامه داشته و صادرات کارخانه بیش از دوبرابر شده است.

کارخانه به بهانه مشکلات مالی اقساط وام (مهر، صادرات و ملی) بیش از ۵هزار نفر از کارگران را که طبق قرارداد با بانک مستقیما از حقوق آنها کسر می شود با تاخیر چندماهه به حساب این بانک ها واریز می کند که درنتیجه آن کارگران مجبور به پرداخت دیرکرد به بانک ها شده اند.

این ماجرا برای دو صندوق قرض الحسنه داخل ذوب آهن که هزاران عضو دارند نیز عینا تکرار شده است. از طرفی اقساط وام واز طرف دیگر وجوهی که به صورت اختیاری وبه عنوان پس انداز از حقوق ماهانه اعضای این صندوق ها کسر می شود با حداقل دوماه تاخیر به حساب قرض الحسنه ها واریز می شود که درنتیجه آن هم صندوق ها در پرداخت وام به اعضا دچار مشکل شده اند وهم اعضا درصورت نیاز به همه پس انداز خود دسترسی ندارند.

خلاصه کلام آنکه مشکلات و درددل کارگران ذوب آهن کم نیست ولی نه مدیریت کارخانه گوش شنوایی دارد ونه زبان های گویای کارگران تاب تهدیدها و فشارهای پنهان و آشکار مدیران را دارد.»