بیانیه کورش زعیم درباره سالروز قتل شادروان شاپور بختیار

“ من به رای مردم احترام میگذارم ولی مردم باید در محیطی دموکرات رای بدهند نه در محیط خفغان و ترور. ....مردم حق دارند در آرامش و با تشکیل احزاب سیاسی که بطوردموکراتیک تشکیل شده باشد نظر خود را بیان دارند. ارای این مردم محترم است و من نخستین کسی هستم که در برابر آن تعظیم میکنم. پنج شنبه نوزدهم بهمن 1357 نخست وزیر، شاپور بختیار.”

شاپور بختیار در تمامی دوران عضویتش در حزب ایران و جبهه ملی ایران نشان داده بود که مردی متعصابانه میهن پرست است و فوق العاده با شهامت. او برای خدمت به میهن و تغییر اوضاع به سود دموکراسی و حقوق بشر بسیار صریح و نابردبار بود. او سیاست باز نبود و ظرافت های دیپلماسی را بر نمی تابید. همین نابردباری و صراحت لهجه او را در جبهه ملی ایران انگشت نما کرده بود و مخالفت و هم رشگ دیگران را بر می انگیخت. جلسه ای که او را از جبهه ملی ایران اخراج کرد بر خلاف گزارش های دروغ، فرمایشی بود و نصاب نداشت. در هر حال جبهه ملی دو رهبر دیگر هم داشت که شایستگی نخست وزیری را داشتند و شاه با آنان هم مذاکره کرده بود.

غلامحسین صدیقی، مردی دانشمند و خردمند، و وزیر توانمند و قانونگرای دولت محمد مصدق، که شرط نخست وزیری را ماندن شاه دانست تا بتوان ارتش را کنترل و از خشونت و هرج و مرج جلوگیری کرد؛ و کریم سنجابی، دبیرکل جبهه ملی ایران، که شرط پذیرش نخست وزیری را تایید آیت الله خمینی و خروج شاه از کشور گذاشته بود. سنجابی از بروز اختلافی همانند میان شاه و کاشانی می ترسید؛ ولی تفاوت بنیادین میان آن دو را نشناخته بود.

در هر حال، تحرکات متهورانه شاپور بختیار ما را از یک شخصیت بانفوذ و تاثیرگذار در آینده کشور محروم ساخت و ما این خلاء را امروز احساس میکنیم. همین نفوذ و شجاعت و قدرت تصمیگیری باعث شد که جمهوری اسلامی از او بترسد و آنگونه بیرحمانه و وحشیانه او را به قتل برساند.

کورش زعیم

جبهه ملی ایران

تهران – ۱۵ تیر ۱۳۹۷خ