پیام زندانی سیاسی سهیل عربی: به رزم، گاه انقلاب است

برخیر، وقت انتقام است.

منتظر فرج، حمایت و حمله هیچ غریبه‌ای نمی‌مانیم که سرزمینی آباد و آزاد نشد، مگر به وسیله مردمش.

حقمان را گدایی نمی‌کنیم، می‌جنگیم و زادگاهمان را پس می‌گیریم.

این یک به‌زنگاه تاریخی ست.

از گذشته از خیزش های پیش، درس های بسیاری آموخته‌ایم و امروز تجربه می‌گوید با دست خالی و راهپیمایی سکوت به جنگ با فاشیست‌ها رفتن یعنی خیانت به زادگاه و جوانه‌هایی که در سخت‌ترین شرایط بودند.

قربانی و گروگان به آن ها ندهید و نابودشان کنید.

اگر از فرصتی که امروز داریم به درستی استفاده نکنیم، یعنی به آن ها چهل سال دیگر فرصت داده‌ایم تا هر بلایی می‌خواهند بر سرمان بیاورند.

پس

نه به سکوت!

نه به فراموشی!

یا مرگ یا رهایی!

دادگاه های انقلاب، پایگاه های بسیج، بیت رهبر و تمام لانه‌های فسادشان را به آتش می‌کشیم.

صدا و سیمای میلی‌شان را ملی می‌کنیم.

درب های زندان ها را بگشایید که مجرمین و جنایتکاران اصلی در بیت رهبری، قرارگاه ثارالله و دولت شان هستند.

بین ما و آن ها دریایی از خون است. برخیز وقت انتقام است.

نتیجه راهپیمایی سکوت و تظاهرات مسالمت‌آمیز، پرواز مصطفی، ندا، ترانه و سهراب ها بود.

سکوت یعنی شریک جرم جلاد شهرام و ستارها شدن

سکوت یعنی همدستی با ضحاک زمان

به رزم، گاه انقلاب است!

برخیز، برخیز!