بیاد دکتر حسین فاطمی در شصت و پنجمین سالروز نبود او : ضیاء مصباح

آنچه ملت ایران را در طی هزاران سال با همه فراز و نشیب ها پابرجا ، سربلند و آزاد منش نگه داشته، تبعیت از راه و روش شهیدان ملی راه آزادی و قانونمندی میباشد که برای استقلال سیاسی کشورمان ، رفاه وآسایش مردم ، طرد ستم، خودکامگی و فساد مبارزه کردند تا روحیه ستم زدائی ملت را زنده نگه داشته و ایرانمان را در صحنه گیتی پو یا و جاویدان بنمایانند .

دکترحسین فاطمی ازجمله این دلاور مردان تاریخ معاصر وطنمان است
مردی که می خواست : مجلس و دولت ، برگزیده مردم باشد، و ایرانیان بتوانند آزادنه رای بدهند و رای شان خوانده شودو هیچ کس و هیچ گروهی که مردم برنگزیده اند بر آنان حکومت نکرده و فراتر از قانون کوچکترین اقدامی صورت نگیرد .

هدف او و همفکران و همراهانش به رهبری شادروان دکتر محمد مصدق این بود تا از صدماتی که مجموعه نظام مشابه امروز میخواست بر شرف ، اعتبار و انسانیت ایرانیان وطن دوست تعمدا با تند روی های نا بخردانه و دشمن پنداری وارد نماید و نبود خود را معادل از دست دادن تمامی زیر ساختها و سر مایه های ملی میدانست ... ممانعت نماید
این مرد ماندگار تاریخ معاصر ایران در آخرین لحظات زندگی، هنگام اعدام می گوید « مرگ بر دو قسم است. مرگی در خواب ناز و مرگی در راه شرف و افتخار، و من خدای را شکر می کنم که در راه مبارزه با فساد شهید می شوم...... من از مرگ ابائی ندارم، آنهم چنین مرگ پر افتخاری ، من می میرم که نسل جوان ایران از مرگ من درس عبرتی گرفته و با خون خود از وطنش دفاع و نگذارد جاسوسان اجنبی بر این کشور حکومت نمایند»
میتوان گفت توجه اغلب پژوهشگران و نویسندگان به شخصیت دکتر مصدق آن چنان بر جنبش ملی سایه افکنده که فرصت برای بررسی و پژوهش دقیق و بایسته در مورد وارسته بزرگی چون دکتر فاطمی نماند و اورا به درجه شناسایی و ستایشی که سزاوارش میباشد نرسا ند.

پدیده دکتر فاطمی بایستی در این برهه که به چنین اندیشه و مبارزاتی «برای برون برد وطن که از حاصل سوءنیتها ، دشمن پنداری و نبود تدبیر با همه ادعا - رنج میبرد » بشدت نیاز مند است مورد دقت بیشترقرار گیرد .

مصدق، مردی به عظمت تاریخ ایران به فاطمی احترام می گذاشت، به این وطن دوست متفکر تکیه می کرد و به او اعتماد داشت .

به چه دلایلی در میان اینهمه افراد تحصیل کرده ، خوشنام و باتجربه، مصدق یک جوان سی و سه ساله را به وزارت خارجه ، معاونت پارلمانی ، مشاور و سخنگوی دولت خود بر گزید؟
چرا شاه و دربار با فاطمی دشمن بودند و سفارتخانه های انگلستان ، شوروی و امریکا همه از او واهمه داشتند ، تا جاییکه خبرگزاری انگلیسی « رویتر» که توسط فاطمی از ایران اخراج شده بود، او را « مردی با نبوغ شیطانی » خواند؟ و بالاخره چرا دشمنان خودی و بیگانه او را مرکز ثقل جنبش ملی میدانستند؟

فاطمی اندیشمند ی استثنایی، مبارز ی تیزهوش و یک نابغه سیاسی بودو در سردبیری روزنامه باختر امروز شجاعانه مینوشت و در تیراژ انبوه منتشر میکرد .

فاطمی یکی از 20 نفری بود که در تاریخ 22 مهر ماه 1328در تحصن اعتراض به نبود آزادی انتخابات شرکت فعال داشت و تشکیل سازمانی بنام « جبهه ملی ایران » را پیشنهاد نمود
او سخنی گفت که ما امروز هم بر زبان داریم : « ما زنده انقلاب دنیا هستیم. ما از میان دریای خون رسته ایم، دیگر دنیا بطرف بربریت و بسوی امتیازات قرون وسطائی نمی رود »
درسرمقاله ای دیگر نوشت « بیست سال در ایران آزادی بیان ، مقهور اراده و اسیر یک رژیم خود کامه و خطرناک بود، بسیاری از عزیزترین فرزندان لایق این مملکت را بجرم مبارزه با رژیم خودسر و مستبد کشتند » امروز پس از شصت و چهار سال ما چه میگوییم؟

مرد آزاده تاریخ معاصر ایرانمان آگاه سازی را رسالت زندگی خود می دانست و هیچوقت روزنامه نگاری و نردبام مطبوعات را وسیله پیشرفت و استفاده شخصی قرار نداد ، هر چند از این وسیله اطلاع رسانی در مسیر منافع ملی کشورمان بخوبی و فراترازامکانات ان روزگار استفاده و جامعه را هادی بود .

او پیوسته براین باور بود که استقلال میهن و آزادی مردمان زمانی میسر است که زندگی شرافتمندانه بر آمده از تامین امکانات معیشتی ، فرهنگی و بهداشتی در شرایط برابر برای همه فراهم باشد و « تنگناهای معاش ، سلامت جسم و روان ، تفکر و انسانیت را تحت الشعاع قرار ندهد » و جامعه را به روز مره گی ، خود محوری ، فساد و تک روی « انچه که امروز بشدت گریبانمان را به دلیل جهل و فساد سیستم گرفته » نیندازد .

دکتر فاطمی نه تنها هوش فوق العاده ای داشت و در مسایل سیاسی تیزبین بود، از شهامت ، صراحت ، پاکدستی و نیت انسانی بی نظیری نیز برخوردار بود. او می دانست چه می خواهد و به کجا می رود ، او مصمم بود که توان ، هوش و زندگی خود را وقف مبارزه با فساد ، خیانت و دیکتاتوری کند و آماده پرداخت هزینه آن نیز بود.

شادروان دکتر محمد مصدق پیشوای بزرگ سلیم النفس و آزادمنش وارسته در باره این خدمتگذار وطن ، شجاع ، اندیشمند و کارآمد می گوید : ا گر ملی شدن صنعت نفت خدمت بزرگی به مملکت میباشد باید از اولین فردی که در منزل نریمان این پیشنهاد را مطرح کرد ستایش نمود .

وقتی در پاریس خبر ترور محمد مسعود، که دوست و همفکر او بود، به وی رسید، گفت « حسین تو هم بعد از مسعود خواهی رفت » هفت سال بعد، این پیش بینی در روز 19 آبان ماه 1333 تحقق پذیرفت. روانش شاد باد