سیاست جدید رژیم و هوشیاری ما : حشمت اله طبرزدی

🔻سخنان روحانی در مراسم حکومتی ۲۲ بهمن نشانگر این است که؛
۱- رژیم تلاش دارد سیاست دو قطبی ایران- امریکا را برای تحریک بخش هایی از جامعه به نفع پابرجایی خود ترویج کند. روز گذشته پیکان حمله ی روحانی به سوی امریکا و دولت ترامپ بود.

🔻۲- روحانی همراه با دو قطبی ایران در برابر امریکا ، تلاش کرد سیاست جمهوری اسلامی در برابر سلطنت طلب ها و رژیم پیشین را برجسته کند. پیش تر و به ویژه در دهه ی ۶۰ ، به دلیل قدرت تشکیلاتی و مبارزاتی سازمان مجاهدین خلق که همواره تهدیدی برای موجودیت رژیم به حساب می امد ،شعار مرگ بر منافق از شعارهای محوری حکومت بود اما اخیرا و به دلیل همدلی بخش وسیعی از افکار عمومی با خاندان پهلوی و رژیم پیشین اما، رژیم از این ناحیه احساس خطر می کند و سعی دارد با استفاده از نقاط ضعف رژیم پیشین و مشخصا تفکر سلطنت طلبی، حملات تبلیغی خود علیه این جریان را شدت ببخشد و در افکار طرفداران خود ونیز طیف گسترده ی مخالفین رژیم پیشین و خاندان پهلوی،چنین وانمود کند که گویا صرفا این جریان است که رو در روی جمهوری اسلامی ایستاده است.

رژیم احساس می کند دو سیاست بالا هنوز در بخش هایی از افکار عمومی تاریخ مصرف دارد برایش مشروعیت زایی می کند.اگر رژیم موفق شود قطب مقابل خود را در جبهه ی امریکا- سلطنت طلب ها، شکل دهی و معرفی کند، به پیروزی بزرگی در نا کام گذاری جنبش دموکراسی خواهی، دست خواهد یافت.

🔻۳-در کنار دو سیاست بالا اما رژیم سعی می کند دفاع از تمامیت ارضی و حتا نوعی از ملی گرایی را برجسته سازد و به مرور نقش دکتر مصدق و کودتای امریکایی-انگلیسی ۲۸ مرداد علیه مصدق را به عنوان سیاست جذب نیروهای ملی، در برابر جبهه ی متحد امریکا- سلطنت طلبی ، پیش بگیرد. این خط در سخنان روحانی و برنامه های تبلیغی و رسمی رژیم به وضوح دنبال شده است.

🔻 ۴-اما سیاست بعدی رژیم برای جذب افکار عمومی به نفع پابرجایی خود، وعده ی اصلاحات ساختاری،بودجه ای و قضایی است.روحانی سخن از طرح و لایحه ی دولت برای تغییر قانون انتخابات به نفع مشارکت حد اکثری شهروندان در انتخابات به میان اورد، علی لاریجانی از دستور رهبر رژیم برای ایجاد اصلاحات ساختاری سخن گفت و گویا قرار است رئیسی برای اصلاحات قضایی جایگزین ملا املی لاریجانی شود.قطعا باید منتظر تغییرات زیادی در این زمینه ها بود.در این فرایند بین خامنه ای و روحانی، هماهنگی و همدلی وجود دارد.

🔻رژیم منتظر بود تا جشن ۴۰ سالگی خود را بر پا کند و میزان حضور طرفدارنش در خیابان ها و به ویژه در کلانشهر تهران را ببیند. اگر چه حضور چند صد هزارتنی(حدود ۲۰۰۰۰۰تن تخمین زده شده) در تهران ۱۰ ملیون تنی، شکستی قطعی برای انها است، اما همین حضور نیز برای انها روحیه ساز خواهد بود که با اتکا به ان، اماده ی پیگیری سیاست های ۴ گانه در بالا و مقاومت در برابر جهان و اکثریت ناراضی در ایران باشند.

🔻برای مواجهه با این سیاست ها،نیاز است تا اپوزسیون دست به تشکیل الترناتیوی سکولار-دموکراسی خواه با محوریت شخصیت ها و تشکل های ملی،دموکرات و خوشنام بزند تا رژیم نتواند به دو قطبی جمهوری اسلامی - سلطنت طلبی (یا این یا ان) دامن بزند. برای این که اگر چه اینک هواداری از رژیم شاه و خاندان پهلوی بسیار گسترش پیدا کرده اما در عین حال، این جریان مخالفین جدی و گسترده ای نیز دارد. تا انجا که وزارت خارجه ی امریکا نیز ترجیح داد به جای دیدار با نماد ان، عملا از چهره های مدنی یا اصلاح طلب پیشین دعوت به دیدار کند.

از دیگر سو اپوزسیون دموکراسی خواه و صلح طلب ملی باید مراقب باشد که دولت امریکا به خود اجازه ندهد به جای اپوزسیون و به نمایندگی از ملت ایران،در برابر رژیم استبدادی حاکم قرار بگیرد و نقش ناجیگری ملت ایران را بازی کند.این فرایند نه تنها اب به اسیاب رژیم می ریزد ،بلکه قطعا به ضرر دموکراسی خواهان و حتا تهدید کننده ی استقلال سیاسی اتی ایران نیز خواهد بود.

از دیگر سو و در برابر ریاکاری رژیم که سعی می کند دست به اصلاحاتی بزند یا مثلا بخشی از زندانیان عادی را ازاد کرده و یا به تقسیم پول در بین بخش هایی از مردم مبادرت ورزد، باید به شدت هوشیار بود و تودهها را اگاه کرد. نیز باید مراقب شیادی جدید استمرار طلب ها برای گول زدن بخش هایی از مردم و ترساندن انها از سوری شدن یا تجزیه ی کشور و کشیدن انها به پای صندوق های رای بود.

این امور در گرو شکل گیری الترناتیو ملی و قدرتمند است.در غیر اینصورت، مخالفین رژیم راه به جایی نبرده و رژیم حاکم، ملت را در جنگی خانمانسوز و اینده ای بس تاریک و خطرناک، با خود به ناکجا اباد خواهد برد.