شعری زیبا و قابل تأمل از: مصطفی بادکوبه ای...

هرچه‌خواهی بر شهید کربلا خون‌گریه کن
ماه ها بنشین و بر آن ماجرا خون گریه کن

در دلِ تاریخ سرگردان بمان تا روز حشر
همصدا با نوحه ی اهل عزا خون گریه کن

تا فراموشت شود وضع پریشان وطن
بر پریشان حالی آل عبا خون گریه کن

از غم امروز اگر گویی به خشم آید خدا
در غم دیروز از بهر خدا خون گریه کن

نوحه ی تزویر می خوانند اصحاب ریا
در کنار ظلم بنشین، بی ریا خون گریه کن

چون اسیر بند و زندان نیست در ایران کسی
بر غل و زنجیر سبط مصطفی خون گریه‌کن

شعله های اعتیاد ار سوخت نسلی را چه باک،
تو به یاد شعله های نینوا خون گریه کن

مصلحت را بر حقیقت برگزین از روی عجز
قصه ی هیهات منّاالذٌلة را خون گریه کن

چون جوانان وطن را نیست رنج و کاستی
بر عروس قاسم نیکو لقا خون گریه کن

تشنه ی مهر و محبت نیست اینجا کودکی
بر یتیم تشنه ی دشت بلا خون گریه کن

زانکه دامان وطن ایمن ز فقر است و فساد
در عزای معجر دردانه ها خون گریه کن

از شهادت می گریز اما به « امّیدِ » ثواب
هرچه‌خواهی بر شهید کربلا خون‌گریه‌کن