درگذشت مبارز خستگی ناپذیر دکتر محمد ملکی را به همه ی مبارزان راه ازادی تسلیت می گوییم

دکتر محمد ملکی استوره مقاومت و مبارزه با ستم در راه ازادی و عدالت در گذشت. این شیر بیشه ی ازادیخواهی که عمر خود را در سنگر دانشگاه و مبارزه و زندان و شکنجه گاهها گذراند ،نمونه ی اشکار از نسلی است که به عشق ترقی و ازادی تلاش کرد. او وجدان اگاه و مسئول نسل ما ایرانیان طی حدود یک قرن بود.او نه ستم حکومت شاهی را تحمل کرد و نه در برابر ستم وحشیانه ی شیخ تسلیم شد. در حالی که عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و اولین رئیس این دانشگاه پس از انقلاب بود اما به دلیل مقاومت در برابر زیاده خواهی و ستم حکومت مافوق ارتجاعی خمینی و دستیارانش، بازداشت و در زندان اوین مورد شدید ترین شکنجه ها واقع شد. بر کف پاهای او کابل زدند و او را برای چندین ساعت به شکل قپونی اویزان کردند اما نتوانستند این ستاره ی ازادیخواهی و شیر بیشه ی دانشگاه و سنگر مبارزه را تسلیم کنند. این تجسم نسل مبارز و ازادیخواه را قله های کوههای البرز هیچگاه فراموش نخواهند کرد. انجا که با یاران در کوهستان سرود ازادی سر میداد و از صلابت گامهای او لرزه بر زمین و جان ملایان و ستمگران می افتاد.

دکتر ملکی در هر صحنه ای حاضر و پیشگام بود و یار زندانیان سیاسی، شهدای راه ازادی از قربانیان دهه ی وحشت(۶۰) تا ستار بهشتی و شهدای ۱۸ تیر ۷۸ تا جنبش سبز ۸۸ و دیماه ۹۶ تا ابانماه ۹۸ و خانواده های بی بضاعت و ستمدیده از هر طایفه ای بود.

در جنبش همبستگی و گروه لگام(لغو گام به گام اعدام) با دکتر افتخار رزم و همکاری داشتیم.در هر جلسه، منزل و محفل وارد شدیم دکتر را بسیار قابل احترام یافتم.از همه ی طبقات علمی، هنری، دانشگاهی، سیاسی، صنفی و اجتماعی از او به عنوان پیشکسوت تجلیل میکردند .

از این رو باید اعتراف کنم ملت ایران، طی دو دهه ی گذشته چهار سرو بلند ازادی و قله های بلند فتح نشدنی یعنی داریوش فروهر، پروانه اسکندری، عباس امیر انتظام و محمد ملکی را از دست داد و بعید میدانم به سادگی ،جایگزینی برای این افشرده های تجربه، دانش، مبارزه ، وطن پرستی، انسان دوستی و ازادیخواهی پیدا شود.اما
با همه ی ازادیخواهان و عدالت طلبان عهد می بندیم تا اخرین ثانیه های زندگی که در هوشیاری باشیم راه این قله های بلند البرز و دماوند گونه ی وطن پرستی و ستیزه جویی با هر ستم و بی عدالتی و راه همه ی شهدای راه ازادی را با قدرت ادامه دهیم.

جا دارد با تسلیت گویی از جانب خود و اعضا و هواداران جنبش همبستگی و جبهه ی دموکراتیک ایران و همه ی مبارزانی که با اتحاد در عمل برای تغییر رژیم عقب مانده و ضد بشری ملایان حاکم مبارزه میکنند و خواهان تحقق نظامی سکولار دموکراتیک در ایران هستند به خاندان دکتر ملکی به ویژه عمار و ابوذر دو فرزند برومند دکتر اعلام کنم؛
متاسفانه به دلیل شرایط کرونایی و به ویژه فشار نیروهای ضد مردمی امنیتی، دوستان و خویشان دکتر ناگزیر شدند در خاموشی و با سرعت، جسم اسطوره ی مقاومت و مبارزه را به خاک سپارند. اگر چه میدانیم نام و راه دکتر ملکی جاودانه و پر رهرو خواهد بود.

حشمت اله طبرزدی
دبیرکل جبهه ی دموکراتیک ایران
و
سخنگوی همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران
۱۲ اذر ماه ۱۳۹۹ خورشیدی