ما خواهان آزادی همه زندانیان سیاسی، عقیدتی، کارگری و فرهنگی هستیم

سلب آزادی شهروندان یک کشور بر پایه معیارهای حقوق بشری جهانی جنایت است. در قانون جمهوری اسلامی هم افزون بر ممنوعیت تفتیش عقاید در اصل 123 قانون اساسی خودشان، اصل‌های 127 و 128، هرگونه سازماندهی و تظاهرات خیابانی غیرمسلحانه را برای ابراز خواست‌ها و نارضایتی‌ها آزاد اعلام کرده است. ولی جمهوری اسلامی هرگز به اصول قانون اساسی خودش هم پایبند نیست و نه تنها اجازه سازماندهی و فعالیت حزب و اتحادیه را نمی‌دهد، تظاهرات مردم ستمدیده و زجر کشیده را هم که تنها راه رساندن صدایشان به مسئولان ناکارآمد درباره کمبودهای ناشی از محرومیت‌ها و فساد گسترده مسئولان است، دادخواهان را سرکوب و زندانی و کشتار می‌کند.

بیش از چهل سال است که این خلیفه‌گری اسلامی که خود را برای فریب مردم جمهوری می‌خواند بر ملت نجیب ایران برای غارت همه داشته‌هایش تسلط داده شده و با زیر پا گذاشتن همه اصول حقوق شهروندی و بشری داخلی و بین‌المللی، هرگونه اعتراض را به شدت سرکوب و معترضان را زندانی، اعدام و یا در خیابان‌ها کشتار میکند. فجایع و کشتارهای دهه 60 و 70، و سالهای 78، 88، 96، 98 و 1400، و این روزها، همگی نشانگر نظامیست که برای سرپوش گذاشتن بر غارتگری‌ها و ویرانگری‌ها و خشونتگری‌های خود ما را به یاد 1400 سال پیش و نیز حمله مغولان می‌اندازد؛ نظامی که با شعار "یا تسلیم و خفقان یا زندان و مرگ" تمامی عوامل زندگی و داشته‌های ملت را غارت یا ویران کرده و سرانش زندگی آینده خود و خانواده‌هایشان را با ثروت ملت ایران در کشورهایی که برای فریب مردم "دشمن" میخوانند می‌سازند، و نفرت خود را از این سرزمین و فرهنگ و میراث تاریخی ما ایرانیان نیز با نابودسازی یا قاچاق آثار باستانی هزاران ساله ما به اثبات رسانده‌اند. در حالیکه ملت ما را از مرفه ترین به فقیرترین در جهان و دومین در فقر و فلاکت‌زدگی تبدیل کرده‌اند، دومین تعداد میلیاردرهای دلاری جهان را بعد از امریکا که بزرگترین اقتصاد جهان است بوجود آورده‌اند.

با آزادسازی فوری همه زندانیان سیاسی، عقیدتی، اجتماعی و فرهنگی؛ و دلجویی از آنان با انجام همه خواسته‌های بر حقشان، آینده سیاه خود را دستکم خاکستری کنید. مردمی که آنان را از رفاه به گرسنگی کشانده‌اید صبرشان لبریز شده است.

جبهه ملی ایران، کورش زعیم سخنگو

تهران – 7 تیر 1401خ - 28 ژوئن 2022م

به یاد بمباران وحشیانه شیمیایی سردشت، که اگر ملایان جنگ را پس از پیروزی ارتش ملی بی‌دلیل شش سال ادامه نمی‌دادند رخ نمی‌داد.